Алтан улсын цэрэг гурван жилд нэг удаа монголын нутагт цөмрөн орж, эрчүүдийг нь хүйс тэмтрэн устгаад, эхнэр хүүхдийг нь олзлон авч, боол болгон худалддаг байжээ. Үүнийгээ "Хүн ам цөөлөх" гэж нэрлэдэг байсан юм байна...
Нэгэн удаагийн байлдаанд монголын бүх цэрэг сөнөж, долоохон хүн зугтаж гарчээ. Олон жилийн дараа монголчууд /Чингис хааны үед/ Алтан улсыг дайлаар мордох үед зарим хүмүүс ятган хориглож, "Алтан улс далай мэт их, цэрэг нь элс шиг олон, та нар өөрсдөө сөнөнө" гэв. Тэгэхэд тэдгээр монгол дайчид "Тиймээ, гэтэл бид хамгийн сүүлчийн долоон хүн хүртлээ хядуулж байсан шүү дээ. Бидний зориг мохохгүй, эцэстээ дийлж л таарна" гэлцээд мордоцгоосон гэдэг. Тэгээд л дийлцгээсэн дээ.
Ийм нэгэн домог өвөр нутагт яригддаг юм байна. Ж.Ялалтын "Тэнгэрийн сум" сайхан ном юм.
No comments:
Post a Comment